De machtiging ambulante handel werd vroeger ook wel de leurkaart genoemd, verwijzende naar de leurders die overal aan de deur gingen aanbellen om stofzuigers, tijdschriftabonnementen en wat dan ook te verkopen. Colportage komt tegenwoordig minder vaak voor en is grotendeels vervangen door de online verkoop, maar een machtiging ambulante handel is ook in andere gevallen nodig.
Wanneer moet ik een machtiging ambulante handel hebben?
Een machtiging ambulante handel is verplicht van zodra er buiten de vestigingsplaatsen van de ondernemingen producten of diensten aan de man worden gebracht. Het maakt daarbij niet uit of je overal aanbelt om je diensten als schoorsteenveger aan te bieden, shirts verkoopt op evenementen, diensten aanbiedt op een parking of spullen verkoopt op een (rommel)markt.
De machtiging ambulante handel is wel alleen noodzakelijk voor ondernemers. Particulieren kunnen, zolang het niet zo buitenproportioneel is dat het normaal beheer van hun vermogen overstijgt, wel gewoon spulletjes verkopen op de rommelmarkt. En het is ook geen probleem als de Bond zonder Naam, een vereniging en geen onderneming, van deur tot deur koekjes gaat verkopen.
Soorten machtiging ambulante handel
Wanneer een machtiging ambulante handel verplicht is, zijn er drie soorten machtigingen mogelijk:
- Een machtiging als werkgever
- Een machtiging als aangestelde A
- Een machtiging als aangestelde B
Het verschil tussen de aangestelde A en B ligt in de vraag of de machtiging ook geldt ten huize de consument. Dat is enkel bij een machtiging als aangestelde B het geval. Beide machtigingen geven verder gewoon toelating om op alle toegestane plaatsen te leuren. Natuurlijk zijn de vereisten voor de aangestelde B wel strenger.
Waar een machtiging ambulante handel aanvragen?
De leurkaart moet aangevraagd worden bij een ondernemingsloket. Dit mag een ondernemingsloket naar keuze zijn. Het ondernemingsloket zal de aanvraag behandelen, controleren of er aan alle toekenningsvoorwaarden is voldaan en zal vervolgens eventueel de machtiging ambulante handel regelen. De aanvraag is natuurlijk niet gratis en kost 100 euro voor een aangestelde en 150 euro voor een werkgever (cijfers: 2020).
Opletten voor bijzondere regelgeving
Bij de ambulante verkoop moet er natuurlijk wel rekening worden gehouden met een aantal aanvullende regels. Zo mag je niet zomaar overal verkopen, maar vaak moet je vooraf toelating krijgen om ergens een kraampje neer te poten. Gemeenten willen daar bovendien ook wat aan verdienen. Ook voor de deur-aan-deurverkoop heb je in steeds meer gemeenten toelating nodig.
Voor de deur-aan-deurverkopers gelden er bovendien bijzondere regels. De colportagesector is vaak heel onvriendelijk voor verkopers. Maar al te vaak wordt er een beroep gedaan op freelancers die enkel verdienen wanneer ze verkopen. Wanneer ze onvoldoende presteren, dreigt er geen eten op tafel te komen. Daarnaast worden slecht presterende freelancers wel vaker op straat gezet. Dat maakt sjoemelen heel verlokkelijk. Door de vele wanpraktijken uit het verleden, van liegen tot het antedateren van contracten, is de sector strikt geregeld.
Zo heeft de consument 14 dagen bedenktijd, mogen sommige producten niet aan de deur verkocht worden (bv. geneesmiddelen) en moet er bepaalde informatie in de contracten staan. De verkoop mag verder enkel plaatsvinden tussen 08:00 en 20:00 uur. De vroegere regel die stelde dat verkopen boven de 250 euro verboden zijn, is dan weer recent geschrapt.
