In België kennen we meer dan alleen de inkomstenbelasting. Zo is er bijvoorbeeld de taks op de aanplakking, een belasting op het publiekelijk aanplakken van affiches. Wie vroeger in een jeugdbeweging actief is geweest, zal de taks op de aanplakking wellicht kennen. Aanplakkingen worden tegenwoordig zo ruim geïnterpreteerd dat ook talloze andere reclame-uitingen hieronder kunnen vallen.
Wat is de taks op de aanplakking?
De taks op de aanplakking is een oude, maar tegelijkertijd nog steeds heel actuele belasting. Bij het aanplakken van om het even welke plakbrief die voor het publiek zichtbaar is en waarvan de oppervlakte groter is dan een vierkante meter moet de taks op de aanplakking worden betaald. Het maakt daarbij in principe niet uit wat er op de plakbrief staat, hoewel er ook uitzonderingen zijn.
Aanplakking is een heel ruim begrip
Het gaat daarbij niet alleen om papieren affiches die worden gelijmd of vastgeniet op het gemeentelijk uithangbord. De fiscus interpreteert het een en ander heel ruim. Hierdoor vallen bijvoorbeeld ook windschermen, vliegtuigen en luchtballonnen met reclame onder het toepassingsgebied, net als lichtprojecties. Het maakt ook niet uit of je een plakbrief kleeft van een vierkante meter of twee van een halve vierkante meter: twee gelijkaardige aankondigingen die samen een geheel vormen, worden als een geheel beschouwd.
Een uithangbord dat dienst als herkenningsteken aan de voorgevel valt hier dan weer niet onder. Een logo op een auto wordt gelijkgesteld met een uithangbord en is eveneens vrijgesteld, net als een werfdoek van een aannemer die actief is op een werf. Zodra de werfactiviteit stopt, moet het werfdoek wel worden verwijderd. Anders is de taks op de aanplakking wel verschuldigd.
Voor het publiek zichtbaar
Een tweede eis is dat de aanplakking voor het publiek zichtbaar moet zijn. Dat is het geval als je het vanop straat kan zien. Maar het kan bijvoorbeeld ook gaan om het publiek van een winkelcentrum, een café, een winkel of een restaurant. Zelfs het feit dat de plaats niet toegankelijk is voor een bepaald publiek, bijvoorbeeld minderjarigen, wil niet zeggen dat het niet voor het publiek zichtbaar is.
Uitzonderingen
Er zijn een beperkt aantal heel specifieke uitzonderingen. Naast de eerder aangehaalde uitzondering voor uithangborden gaat het om akten, afschriften, uittreksels of kopieën die ter uitvoering van de wet of van een rechterlijke beslissing zijn aangeplakt.
Tarief van de taks op de aanplakking
Het tarief van de taks op de aanplakking bedraagt een halve euro per vierkante meter en per breuk van een vierkante meter. Voor een affiche van 1,3 m² betaal je dus een halve euro voor de eerste vierkante meter en een halve euro voor het begin van de tweede vierkante meter. Dat wil zeggen dat je een euro dient te betalen. Bij lichtprojecties en lichtaankondigingen dien je vijf keer de normale belasting te betalen. De taks is per kalenderjaar verschuldigd. Als je de plakbrief verplaatst, dien je de belasting opnieuw te betalen. Hetzelfde geldt bij het wijzigen van de plakbrief. Bij het herstellen van de plakbrief dien je de taks op de aanplakking niet opnieuw te betalen.
De aangifte is in te dienen bij het Inningscentrum – Diverse taksen. De taks is te betalen voorafgaand aan de aanplakking. In de praktijk zal het meestal het advertentie- of reclamekantoor zijn dat het een en ander regelt. Maar ook de persoon of het bedrijf dat er belang bij heeft dat de plakbrief wordt aangeplakt, kan als belastingschuldige worden aangewezen.
